*آوای دوستی.....* |
به نام هستی بخش مهربان......
این دیدار شاید آخرین دیدارمان باشد.. آخرین درودو آخرین بدرود...... آخرین نگاهو آخرین لبخند.... تلخی این وداع ناگریز را شاید هیچوقت دیداری دوباره بیرنگ نکند... شاید دیگر هیچوقت فرصت نکنی برای سلام کردن به من پیشدستی کنی.. شاید دیگر هیچوقت فرصت نکنم برلی نگاهت غزل بنویسم..... اصلان شاید یکی از همین فرداهای نارنجی عکسم را کنار نوشته ای که آغازش((انا الله و اناالیه راجعون.....باشد بر روی دیوار سیمانی کوچه تان ببینی.... اما تو صبور باش... خم به ابرو نیاور.. من در نبرد با تقدیر همیشه بازنده ام!! راستی مردن اتفاق تازه ای نیست... زندگی هم برایم دیگر آش دهن سوزی نیست...... [ پنج شنبه 90/12/11 ] [ 10:12 صبح ] [ امیر حسین خدایی ]
[ نظر ]
|